Taśmy z nadrukiem – Czy ich stosowanie to dobra reklama?

W dzisiejszych czasach reklama stała się niemal wszechobecna. W związku z tym ludzie stali się mniej podatni na przesyłane sygnały reklamowe. Dlatego skuteczność wielu kampanii reklamowych, szczególnie tych ostentacyjnych i natarczywych, może okazać się nikła, a nawet osiągnąć skutki wręcz odwrotne od zamierzonych. Tymczasem skuteczny marketing powinien się opierać nie tylko na niesztampowym pomyśle, ale również na prowadzeniu zintegrowanych działań poprzez wiele kanałów z użyciem nośników tradycyjnych oraz cyfrowanych. Wielu właścicieli firm będzie musiało się w pewnym momencie zastanowić, czy warto w swoich działaniach wykorzystać taśmy z nadrukiem. Innymi słowy, czy przyniesie to długoterminowe efekty w postaci zwiększenia zysku.

Taśmy z nadrukiem są dodatkowym kosztem dla przedsiębiorstwa. Ich produkcja jest droższa niż tradycyjnej szarej taśmy. Dlatego szczególnie dla mniejszych firm, może być to odczuwalny wydatek. Pozostaje pytanie, czy w takim razie wykorzystanie taśm będzie dla nich opłacalne?

Należy pamiętać, że przesyłka zanim dotrze do adresata, przechodzi często przez wiele rąk. Dlatego umieszczenie na taśmie loga firmy, czyli jej unikalnej reprezentacji graficznej, może być istotnym elementem brandingu. W drodze do adresata wiele osób zdąży zobaczyć i zakodować nasz znak firmowy, co wydatnie przyczyni się do świadomości budowania marki. Wykorzystanie tej formy reklamy wzbudzi pozytywne konotacje wobec naszej firmy, jako profesjonalnego przedsiębiorstwa, które stawia na wysoką jakość swoich usług, dbając o nawet najdrobniejsze szczegóły. Dodatkowo na taśmie z nadrukiem można umieścić dodatkowe informacje takie jak dane teleadresowe czy informacje dotyczące sposobu obchodzenia się przesyłką, co idealnie łączy działanie promocyjne z elementem praktycznym.

Podsumowując stosowanie taśm z nadrukiem jest korzystne dla przedsiębiorców. Korzystając z taśm z nadrukiem zwiększają rozpoznawalność swojej marki, wykorzystując do tego bardzo praktyczne rozwiązanie.

Jak usunąć ślady po taśmie klejącej?

Zabrudzenia po taśmie

Taśma klejąca to niezwykle przydatny wynalazek. Znajduje dziesiątki zastosować zarówno w pracach biurowych, podczas remontów, jak też w drobnych naprawach domowych. Choć niepozorna, taśma okazuje się niemal niezbędna. Przekonujemy się o tym dotkliwie, szczególnie wtedy, kiedy jej zabraknie. Jednak pomimo swoich niewątpliwych zalet, posiada ona pewną wadę. Jeśli pozostawimy ją przyklejoną przez dłuższy czas w nasłonecznionym miejscu, możemy być niemal pewni, że kiedy ją zerwiemy, naszym oczom ukażą się widoczne zabrudzenia – ślady po kleju. Ich usunięcie może nastręczyć nam sporych problemów. Dlatego postaramy się zaprezentować kilka porad, które pomogą w bezpieczny sposób usunąć nieestetyczne ślady.

Usuwanie zabrudzeń

Jeśli chcemy usunąć ślady po kleju w bezpieczny sposób, tak aby nie uszkodzić powierzchni, najlepiej zastosować w tym celu dedykowane do tego preparaty. Na rynku dostępne są różnego rodzaju środki zmywające w sprayu lub postaci płynnej. Przed ich użyciem należy koniecznie zapoznać się z ulotką,  tak aby wybrać odpowiedni środek. Preparaty do usuwania śladów po kleju dostępne w sprzedaży, charakteryzują się bowiem różną mocą. Dlatego część z nich może okazać się zbyt intensywna i uszkodzić powierzchnię, z której usuwamy ślady. Z kolei inne mogą być z byt słabe żeby pozbyć się mocno zaschniętych zabrudzeń po taśmie.

Jeśli akurat nie dysponujemy specjalnym płynem, a zależy nam na jak najszybszym usunięciu niepożądanych śladów, to istnieje również klika domowych sposób, które mogą okazać się pomocne. Używając ich, należy jednak zachować ostrożność, uważając aby nie zniszczyć czyszczonej powierzchni. W celu usunięcia śladów po kleju można użyć mydła, masła, majonezu lub też innych tłustych substancji. Idealnie sprawdzą się w usuwaniu naklejek z mebli lub śladów ze szkła. Nie należy ich jednak stosować do materiałów chłonnych jak tapety. W celu usunięcia zabrudzeń po kleju ze ścian można użyć płynu do mycia naczyń. Tymczasem do silnie zeschniętego klej najlepiej zastosować metodę podgrzewania. Polega ona na kierowaniu na zabrudzone miejsce strumienia ciepła za pomocą suszarki do włosów. Można również użyć do tego żelazka. Należy wówczas nawilżyć obszar pokryty zaschniętym klejem, a następnie przyłożyć do niego szmatkę i przejeżdżać po niej rozgrzanym żelazkiem. W ekstremalnych sytuacjach stosuje się silne rozpuszczalniki takie jak nafta, benzyna czy terpentyna. Jednak używa się ich wyłącznie w ostateczności, ponieważ niszczą lakier oraz powodują matowienie powierzchni.

Historia powstania folii Stretch

Wykonana z polietylenu folia Stretch, to doskonały materiał to pakowania. Jej największą zaletą jest uniwersalność. Wykorzystuje się ją w różnych obszarach przemysłu. Znajduje też zastosowanie w handlu, rolnictwie czy transporcie. Jej niezwykła elastyczność połączona z wysoką wytrzymałością oraz właściwościami termoizolacyjnymi, czynią z niej niezwykle efektywny produkt. Dlatego folia Stetch jest obecnie najpopularniejszym materiałem pakownym na świecie.

Historia tego niezwykłego wynalazku to właściwie niemal seria przypadków. Zaczyna się ona w 1898 roku, kiedy to niemiecki chemik Hans von Pechman dokonał przypadkowo niezwykłego  odkrycia. Poprzez podgrzewanie diazometanu udało mu się uzyskać nowy związek chemiczny w postaci białej, woskowatej substancji. Współpracownicy Pechmana Eugen Bamberger i Friedrich Tschimer po dokładnym przebadaniu nowej substancji, odkryli, że podstawę jej składu stanowią grupy −CH2−, które określi mianem polimetylenów.

Kolejne odkrycie związane z tą substancją, która zyskała nazwę polietylenu, również miało miejsce przez przypadek. W 1933 roku dwaj chemicy, Eric Fawcett i Reginald Gibson, zatrudnieni w brytyjskiej korporacji Imperial Chemical Industries, dokonali syntezy tego związku na dużą skale. Jednak dopiero dwa lat później stworzono efektywny proces uzyskiwania polietylenu. Dokonał tego pracownik tej samej firmy Michel Perrin, chemik który kilka lat później współtworzył brytyjski program nuklearny. Opracowana przez niego metoda stała się podstawą przemysłowej produkcji polietylenu. Zaczęto wykorzystywać ten materiał do tworzenia folii LLDPE. Kolejne odkrycia dokonane w 1951 roku przez Robert Banks i John Hogan, w 1953 przez Karla Zieglera oraz w 1976 roku przez Waltera Kaminsy’ego i Hansjörga Sinna, znacząco przyczyniło się do usprawnienia produkcji foli wykonanych polietylenu.

Odklejanie taśmy malarskiej – porady

Taśmy malarskie stosuje się celu ochrony różnych elementów, takich jak ramy drzwiowe, listwy i progi, które mogłyby zostać zachlapane farbą podczas prac remontowych. Wykorzystuje się je w celu oddzielenia od siebie poszczególnych powierzchni np. sufitu od ścian. Jeśli zaś planujemy malować poszczególne ściany w różne kolory, wówczas również warto użyć taśmy malarskiej. Pomimo niewątpliwych zalet jej stosowania, jako sprawdzonego materiału pomagającego malarzom, posiada ona jedną znaczącą wadę. Jest nią mianowicie sposób jej odklejania.

Odklejanie taśmy malarskiej nie jest zadaniem łatwym i może sprawić kłopoty nawet doświadczonym malarzom. Dlatego poniżej zaprezentujemy parę porad, które z pewnością okażą się pomocne, kiedy przyjedzie Wam stanąć przed tym zadaniem.

Na początek warto właściwie przygotować powierzchnię do malowania. Dobrze jest zastosować odpowiedni podkład, który przyczyni się do zintensyfikowania przyczepności farby do ściany.  Sprawi to, że znacząco zmniejszy to ryzyko oderwania się farby wraz ze zrywaną taśmą.

Przed przystąpieniem do pracy należy wybrać taśmę, która będzie odpowiednia do danej powierzchni. Taśmy papierowe żółte nadają się do szybkiego malowania. Należy je zrywać niemal od razu po zakończeniu pracy. Niebieską taśmę papierową można natomiast usuwać nawet po upływie dwóch tygodni.

Ważne jest również sprawdzenie, jaki rodzaj kleju został w nich zastosowany. Taśmy podklejane klejem akrylowym można bowiem odklejać nawet po dwóch tygodniach. Są również odporne na promieniowanie UV, dzięki czemu można je bezpiecznie stosować podczas malowania powierzchni na zewnątrz budynku. Tymczasem kleje kauczukowe wykazują większą odporność na zawarte w farbach rozpuszczalniki. Jednak trzeba je zrywać niemal natychmiast po malowaniu, inaczej na ścianie mogą pozostać resztki kleju.

Historia taśmy klejącej

Taśma klejąca została opatentowana w 1930 roku przez wynalazcę Rircharda Drew, zatrudnionego w  amerykańskiej firmie 3M.

Jednak historia tego wynalazku sięga znacznie wcześniej. Żeby dokładnie prześledzić dzieje tej technologii musimy cofnąć się do roku 1845, kiedy to pojawia się pierwszy klej aktywowany ciśnieniem. Jego twórcą był chirurg, doktor Horace Day, który wykorzystał swój wynalazek do stworzenia taśmy chirurgicznej. Ponad pół wieku później Oscar Troplowitz – niemiecki przedsiębiorca, farmaceuta i wynalazca– wypuścił na rynek pierwszy samoprzylepny plaster pod handlową nazwą „Leukoplast”. Zanim to nastąpiło, farmaceuta z Gliwic stworzył prototyp, który wydawał się porażką – doskonale przylegał, ale drażnił skórę. Jednak założyciel firmy Nivea dostrzegł potencjał w tym pozornie nieudanym wynalazku i w ten sposób do sprzedaży trafił „Citoplast” pierwszy prototyp znanych dziś taśm klejących. Produkt ten przeznaczony był do zastosowań technicznych m.in. doskonale nadawał się do łatania dziur w dętkach.

Również Richard Drew zanim stworzył znaną nam dzisiaj taśmę klejącą, zaprojektował 5 lat wcześniej specjalny rodzaj taśmy maskującej przeznaczonej do wykorzystania technicznego. Stosowano ją w warsztatach samochodowych do mocowania papieru, osłaniającego niektóre elementy auta (np. szyby) podczas lakierowania. Jednak dopiero jego taśma klejąca wykonana z celulozy okazała się prawdziwym przełomem. Przylgnęło do niej dowcipnie określenie scotch tape, ze względu na użycie kleju jedynie na jej krawędziach, co miało być dowodem iście szkockiego skąpstwa firmy 3M. Stworzona początkowo na potrzeby przemysłu spożywczego taśma, szybko znalazła również zastosowanie w innych obszarach m.in. w biurach. Z czasem klejem zaczęto pokrywać całą jej powierzchnię, jednak firma przyjęła początkowo pejoratywne określenie jako rozpoznawalny znak towarowy.

Kolejny wynalazek został stworzony na potrzeby amerykańskiej armii, walczącej podczas II wojny światowej. Żołnierze na froncie potrzebowali wówczas czegoś niezawodnego, co będzie jednocześnie wodoodporne i niezwykle wytrzymałe. Odpowiedzią na to była taśma izolacyjna. Produkowana początkowo do uszczelniania skrzynek z amunicją, szybko znalazła inne zastosowania. Wykorzystywano ją do prowizorycznych napraw pojazdów oraz broni.

Zapraszamy na targi Warsaw Pack 2016 hala F stoisko nr 94

Zaproszenie Warsaw Pack 2016