Historia powstania folii Stretch

Wykonana z polietylenu folia Stretch, to doskonały materiał to pakowania. Jej największą zaletą jest uniwersalność. Wykorzystuje się ją w różnych obszarach przemysłu. Znajduje też zastosowanie w handlu, rolnictwie czy transporcie. Jej niezwykła elastyczność połączona z wysoką wytrzymałością oraz właściwościami termoizolacyjnymi, czynią z niej niezwykle efektywny produkt. Dlatego folia Stetch jest obecnie najpopularniejszym materiałem pakownym na świecie.

Historia tego niezwykłego wynalazku to właściwie niemal seria przypadków. Zaczyna się ona w 1898 roku, kiedy to niemiecki chemik Hans von Pechman dokonał przypadkowo niezwykłego  odkrycia. Poprzez podgrzewanie diazometanu udało mu się uzyskać nowy związek chemiczny w postaci białej, woskowatej substancji. Współpracownicy Pechmana Eugen Bamberger i Friedrich Tschimer po dokładnym przebadaniu nowej substancji, odkryli, że podstawę jej składu stanowią grupy −CH2−, które określi mianem polimetylenów.

Kolejne odkrycie związane z tą substancją, która zyskała nazwę polietylenu, również miało miejsce przez przypadek. W 1933 roku dwaj chemicy, Eric Fawcett i Reginald Gibson, zatrudnieni w brytyjskiej korporacji Imperial Chemical Industries, dokonali syntezy tego związku na dużą skale. Jednak dopiero dwa lat później stworzono efektywny proces uzyskiwania polietylenu. Dokonał tego pracownik tej samej firmy Michel Perrin, chemik który kilka lat później współtworzył brytyjski program nuklearny. Opracowana przez niego metoda stała się podstawą przemysłowej produkcji polietylenu. Zaczęto wykorzystywać ten materiał do tworzenia folii LLDPE. Kolejne odkrycia dokonane w 1951 roku przez Robert Banks i John Hogan, w 1953 przez Karla Zieglera oraz w 1976 roku przez Waltera Kaminsy’ego i Hansjörga Sinna, znacząco przyczyniło się do usprawnienia produkcji foli wykonanych polietylenu.